O, u bent niet zijn moeder?

TEKST KIM VAN DER MEULEN

‘Er rust een taboe op leeftijdsverschillen als het onze’
Zippora Meijer (54) en Tijn Vaassen (31) zijn vier jaar samen. “We woonden in hetzelfde appartementencomplex en raakten op een buurtfeest aan de praat,” vertelt Zippora Meijer. “Het klikte meteen, maar het heeft zeker nog een halfjaar geduurd voor we een relatie aandurfden: na een aantal mislukte relaties was ik voorzichtig in de liefde. Ons leeftijdsverschil had daar niks mee te maken. Ik heb altijd jongere vrienden gehad en word vaak voor een veertiger aangezien, terwijl Tijn vaak wat ouder wordt geschat dan hij is. Een enkele keer is me gevraagd of ik zijn moeder ben, maar gekke blikken krijgen we bijna nooit. Of we sluiten ons ervoor af, dat kan natuurlijk ook. Ik merk dat er een taboe rust op leeftijdsverschillen als het onze. Voor Tijdloze Liefde, een datingsite voor jonge mannen en oudere vrouwen, verzorg ik lezingen en chatsessies om daarmee af te rekenen. Ik ben vooral blij dat mijn zoon, die twee jaar ouder is dan Tijn, onze relatie heeft geaccepteerd. Als ik er niet meer ben, hebben zij elkaar nog. Dat is een geruststellend idee.”
Vaassen: “Eén vriend reageerde bezorgd, maar toen hij zag hoe goed we bij elkaar passen, was de twijfel weg. We hebben veel dezelfde interesses, zoals muziek en kunst: Zippora is beeldend kunstenaar, ik componeer muziek voor games. En we vullen elkaar goed aan: zij is wild, ik rustig en zorgzaam. Mijn familie reageerde ook positief – mijn moeder is getrouwd met een vrouw, dus die zijn wel gewend om buiten de hokjes te denken. In het begin van onze relatie hebben we veel gepraat over onze toekomst: wat als Zippora eerder overlijdt dan ik? En zou ik het erg vinden om geen vader te worden? Maar ja, uiteindelijk weet je nooit wie eerder overlijdt. En dat we vanwege Zippora’s leeftijd samen geen kinderen kunnen krijgen, vind ik geen probleem: ik heb nooit een grote kinderwens gehad. We hebben nu twee hondjes, dat is ook hartstikke leuk. Uiteindelijk val je niet op een leeftijd, maar op een persoon.”

‘Ik dacht altijd al dat een oudere man goed bij me zou passen’
Ton Niessen (43) en Wiebke Niessen (25) zijn vier jaar getrouwd en hebben twee dochters: Emma (2) en Eefje (zes maanden). “Ik was mijn leven net weer aan het opbouwen toen we elkaar ontmoetten,” vertelt Ton Niessen. “Nadat mijn vorige huwelijk was stukgelopen in Rwanda, waar we woonden en aan een traumaverwerkingsproject voor jongeren werkten, huurde ik een kamertje bij een woongemeenschap in Amsterdam. Wiebke woonde er ook. Het klikte meteen, maar ik had twijfels: zij was net negentien, ik 37. Moest zij geen jongere vent zoeken? En was het wel verstandig om zo snel na mijn scheiding een nieuwe relatie te beginnen? Mede door die twijfels, soms gevoed door ongevraagd advies van vrienden, is het in het begin nogal eens aan en uit geweest. Maar we kwamen steeds weer bij elkaar. We hebben nu twee prachtige dochters – een hoofdstuk dat ik al had afgesloten, omdat ik met mijn vorige vrouw geen kinderen kon krijgen.”
Wiebke Niessen: “Dat we achttien jaar schelen, maakte mij niks uit. In tegenstelling tot leeftijdsgenoten was ik nooit zo bezig met uitgaan of vriendjes, en ik heb altijd gedacht dat een oudere man goed bij me zou passen. De zekerheid, betrouwbaarheid en eerlijkheid die ik in een partner zocht, heb ik bij Ton gevonden. Toen ik mijn moeder over onze relatie vertelde, vond ze het vooral jammer dat ik in Nederland zou blijven – ik ben Duitse en zou maar een paar maanden in Nederland zijn voor een diaconaal jaar en een studie psychologie. Ook mijn vader, die soms wat sceptisch kan zijn, vertrouwde mijn keuze. Mensen die me niet kennen, schrikken wel eens als ik ze vertel hoeveel jaar mijn man en ik schelen. Maar als ze ons samen zien, zijn ze dat verschil meteen vergeten. Onze dochter Emma is ziek; door een epilepsiesyndroom staat haar ontwikkeling stil. De afgelopen jaren waren dus heftig, maar die ervaring heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Ik weet niet of dat ook was gelukt met een jongere, minder stabiele of minder verantwoordelijke man.”

‘Als ik met pensioen ga, moet hij nog zestien jaar werken’
Wytze Bouma (43) en Alex Ellikhuijzen (27) zijn een jaar samen en denken erover volgend jaar te gaan samenwonen. Ellikhuijzen: “Vorig jaar ontmoetten we elkaar op een gay-event in Berlijn, via vrienden van me die Wytze kenden. Hij was in een obstinate bui en ik ging daarin mee: het hele weekend zaten we te kiften en te discussiëren. Ik vond hem grappig, maar ook wel een beetje irritant. Toen hij me drie weken later vroeg wat te komen drinken in het café waar hij werkte, twijfelde ik dus eventjes, maar uiteindelijk ben ik toch gegaan. Die avond sloeg de vonk over. Mijn ouders schrokken even toen ik ze vertelde over Wytzes leeftijd, maar ze lagen elkaar meteen toen ze elkaar ontmoetten. Omdat mijn ouders op latere leeftijd kinderen kregen en Wytzes ouders juist jong vader en moeder werden, zijn ze ongeveer even oud. Dat maakt het verschil gevoelsmatig al kleiner. En we worden gelukkig ook nooit aangezien voor vader en zoon. Hoogstens voor broers.”
Bouma: “In het begin van onze relatie was ons leeftijdsverschil een issue – ik zocht eigenlijk iemand van minimaal 35 jaar en Alex iemand van maximaal 35 jaar. De eerste paar maanden hebben we het vaker daarover gehad dan over hoe leuk we elkaar vinden. Als ik later met pensioen ga, moet Alex nog zestien jaar werken. Een gek idee, maar uiteindelijk weet je toch niet hoe het leven loopt. En blijkbaar voel ik me in een relatie meer thuis bij iemand die jonger is dan ik, misschien omdat ik zo energiek ben en me wat jonger gedraag dan ik ben. Ik heb vrienden van 17 tot 77 jaar en kreeg van hen niet één vraag over ons leeftijdsverschil. Terwijl je er soms toch mee wordt geconfronteerd. Van de week was Back to the future op televisie. Ik zei tegen Alex dat ik die film voor het laatst in 1987 op televisie had gezien – zijn geboortejaar, haha. Je bent je nooit bewust van je leeftijd, totdat je omgeving je eraan herinnert.”

Het Parool, 11 augustus 2015