Interview Joshua Nolet (Veronica Superguide)

Joshua Nolet: ‘Ik spring overal vol overgave in’

Surfen, podiumstellages beklimmen, een winterse duik in de Noorzee: Chef’Special-frontman Joshua Nolet (33) is niet bang om risico’s te nemen. Maar het grootste avontuur moet nog komen: hij wordt vader.

tekst Kim van der Meulen

Vraag Joshua Nolet of hij het aandurft om van een stapel stalen buizen te springen voor deze fotoshoot en hij heeft het al gedaan. Pas als hij beneden staat, bedenkt hij zich: volgende keer misschien eerst denken en dan pas springen. Maar ja, zonder risico’s is het leven maar saai. “Ik ben een vrij impulsieve guy, denk ik.”

Ben je erg avontuurlijk ingesteld?
“Ik hou wel van avontuur, ja. Surfen en snowboarden doe ik graag, en ik probeer het hele jaar door in de Noordzee te zwemmen, zonder wetsuit. Als je voor die koude zee staat, zegt je lijf: kom, we gaan weer lekker warm thuiszitten. Maar ik ga dan toch die drempel over. Zodra ik dat water in ben, ervaar ik een soort instant stilte. Die rust heb ik nodig, anders raak ik helemaal verdwaald in deze gekke wereld. Ik ben er alleen niet zo goed in om die rust voor mezelf te creëren, want ik hou heel erg van externe prikkels.”

Dat bleek ook op tv: je deed mee aan Wie is de mol? en De gevaarlijkste wegen van de wereld.
“Een van de allerleukste dingen vond ik om in Wie is de mol? van een gebouw te abseilen terwijl ik op zeventig meter hoogte een code moest kraken. Daar ga ik heel lekker op. Ik denk dat elke man ergens een actieheld van vroeger in zich heeft zitten. Voor mij zijn dat McClane uit Die Hard en James Bond. Als die er even uit mag, is dat helemaal de bom. Dan ben ik even de actieheld in mijn eigen film.”

Wel een onhandige actieheld: op Instagram liet je laatst zien dat je vinger helemaal openlag.
“Ja, ik liep op vakantie in Turkije een natte marmeren trap op, met in mijn ene hand mijn telefoon en in mijn andere een kop koffie. Toen gleed ik uit, een beetje een lomp momentje. Het gekke is: ik zie die trap helemaal onder het bloed zitten, ik kijk naar mijn vinger waar het bloed echt uit spuit, en ik denk: wow, spannend, wat gaan we doen? De arts in een Turks ziekenhuisje zei: het wordt hechten of opereren. Dan zegt mijn fucked up mind: opereren, de spannendste optie! Die externe prikkels, hè. Iedereen om me heen maakt zich altijd zorgen.”

Waarom?
“Nou, het kan soms ook wél handig zijn om iets voorzichtiger te zijn. Ik spring overal vol overgave in, met mijn ogen dicht. Mijn hele omgeving zei: oh my god, gaat hij nou echt op straat slapen met daklozen omdat hij een clip gaat maken waarin hij speelt dat hij dakloos is? Dan ben ik opeens drie dagen op straat aan het slapen om me in die rol in te leven. Soms vraag ik me af of ik er niet bij gebaat zou zijn om dingen met mate te doen. Er zit kracht in als je dat kunt. Maar dat vind ik ook weer saai, want daardoor mis je ook dingen.”

Als thrillseeker heb je wel een goede baan gekozen: frontman van een feestband.
“Zeker, het is geen verrassing dat ik de frontman ben geworden. Van iedereen in de band heb ik de meeste aandacht nodig, denk ik. In het begin klom ik tijdens shows in alles. In die stellages aan de zijkant van het podium waar het licht in hangt, bijvoorbeeld. Dan deed ik een mic in mijn mond, klom ik zo naar het hoogste punt en hing ik daar als een soort aap. In Duitsland klom ik op een pleintje eens in een oude lantaarn, die kapot ging. Bleek dat hét prachtige ding van de stad te zijn. Of ik voorzichtiger ben geworden? Nee, alleen onhandiger. Niet zo lang geleden probeerde ik met vrienden weer eens te freerunnen, dan ren je zo over gebouwen heen. Ik brak bijna een rib. Ik ben minder lenig dan vroeger. Maar ik probeer het nog wel allemaal.”

Ben je niet bang om risico’s te nemen?
“We hebben onze levens ingericht om zo min mogelijk risico’s te nemen, maar soms zijn risico’s juist lekker. Als ik merk dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, denk ik vaak: oké Josh, je bent te veel binnen de lijntjes aan het kleuren. Dan moet ik iets engs of spannends doen. Soms ga ik op mijn bek, maar daar leer ik weer van. Ik ben niet snel bang. Voor klimmen en dat soort dingen, dan. Wel voor verantwoordelijkheden, haha.”

Dan heb je nog een avontuur voor de boeg, met je aanstaande vaderschap.
I know! We krijgen een meisje, mijn vriendin is in maart uitgerekend. Echt iets supermoois. Het nieuws kwam op een moment dat ik me niet zo zeker over mezelf voelde. Ik dacht: hoe ben ik hier in hemelsnaam klaar voor? Maar na een paar dagen wist ik dat het juist op het goede moment komt. Ik voel nu al: het draait niet meer allemaal om mij, het is niet meer de grote Joshua-show. Daar moest ik ook een keer vanaf, want ik ben best een egotrippertje. Ik ben al een beetje een bonuspapa, want mijn meisje heeft al een superleuk zoontje van vijf. Die krijgt er een zusje bij. Het wordt de most crazy ride of my life. Ik wil nog van alles doen, maar ik wil vooral een vader zijn die erbij is.”

Ga je nog toeren met de band?
“Tuurlijk, dan gaat mijn dochter gewoon mee. Of we plannen het zo dat ik haar kan blijven zien. Maar er breekt wel een nieuw tijdperk aan voor Chef’Special: opeens worden we vader. Guido, onze gitarist, wordt vijf weken eerder dan ik papa. Dertien jaar lang was Chef’Special het allerbelangrijkste in mijn leven, alles moest er altijd voor wijken. En nu voel ik voor het eerst in mijn leven: nee, er is iets waarvoor de band misschien een keer moet wijken. Chef’Special was altijd mijn familie, maar nu heb ik ook een eigen familie.”

Ook stoer: in Splntr! vertelde je openhartig over je depressie en antidepressiva.
“Ik heb zeven jaar nee gezegd tegen medicatie en op allerlei manieren geprobeerd mezelf uit die depressies te halen. Antidepressiva waren een avontuur waar ik niet aan durfde te beginnen, omdat ik bang was dat ze mijn creativiteit zouden aantasten. Dat is gelukkig niet gebeurd. Ze helpen me om niet zo ver af te glijden dat het echt te donker wordt en ik mezelf van mijn sociale wereld verwijder. Ik zeg niet dat dit voor iedereen de oplossing is, maar voor mij heeft het gewerkt. Nu ben ik met Splinter bezig een podcast te maken over mentale gezondheid.”

Staan er meer avonturen gepland?
“Er komt een nieuwe song aan, over een tijd waarin alles nog mogelijk was. En hopelijk kunnen we al die festivals inhalen die we de afgelopen tweeënhalf jaar niet hebben kunnen doen. Ik mis het live spelen, het op een dansvloer staan, het nieuwe mensen ontmoeten. Het leven is voor veel mensen allesbehalve avontuurlijk nu. Maar ik probeer met de flow mee te gaan: eerst ervoor zorgen dat hier alles ready is voor een kind!”

[kader]
Favoriete actieheld
“Ik ben heel erg Bondfan. GoldenEye, met Pierce Brosnan, vind ik zo’n vette film. Famke Janssen speelt een Russische wurg-queen die je met haar benen kan stranglen. Oude Bondfilms zijn wel gevangen in de tijdsgeest: sommige films zijn zo vrouwonvriendelijk dat het bijna slapstick is. Daarom vind ik het goed dat hij met de tijd meegaat. Ik zou heel graag een keer James Bond spelen. Hij hoeft zich niet met emoties bezig te houden, heeft nul verantwoordelijkheden, hij is gewoon een coole guy die de wereld redt. Welke man wil dat nou niet één keer zijn?”

Veronica Superguide – The Guide, februari 2022