Interview Dennis Storm (Het Parool)


‘Al mijn kleren passen in één koffer’

Dennis Storm (32) stopte twee jaar geleden met het maken van reisprogramma’s. Nu is hij terug met het boek Weg ermee, over zijn minimalistische levensstijl.

TEKST KIM VAN DER MEULEN, FOTO JESAJA HIZKIA

De liefde voor reizen heeft hij nog altijd: Dennis Storm heeft net van drie maanden overwinterd op Bali, met zijn gezin. Maar voor televisie reist hij al twee jaar niet meer. Na tien jaar reisprogramma’s te hebben gemaakt voor BNNVara, waarvan 3 Op Reis de bekendste is, had hij geen plezier meer in presenteren. Met de woorden ‘Bedankt voor het kijken! De groeten’ liet hij op Instagram weten zijn tijd te gaan besteden aan andere interesses, zoals design, fotografie en hangen op het strand.

Wat stond je tegen aan het presenteren?
“Misschien het feit dat je als presentator niet de vrije hand hebt in wat je maakt. Ik vind vooral het maakproces interessant; ik ben niet voor niets begonnen als regisseur. Toen ik werd gevraagd reisprogramma’s te maken, was dat een kans die ik niet kon laten lopen. Je bent jong, komt ergens in terecht, het balletje gaat rollen en ineens ben je tien jaar verder – zo gaan die dingen. Ik heb een waanzinnige tijd gehad en mis het reizen en de collega’s, maar mijn rol als presentator vond ik niet meer leuk en dan houdt het op. Ik had ermee kunnen doorgaan omdat het goed verdient of makkelijk is, maar je moet wel plezier in je werk hebben.”

Wat voor werk doe je nu?
“Wat ik altijd naast mijn hoofdbaan deed: schrijven, fotograferen en klussen. Ik maakte vroeger rustig weken van vijftig, zestig uur; nu werk ik niet eens veertig uur per week. De tijd die ik over heb, besteed ik aan mijn gezin, koken, sporten, tuinieren en luieren op het strand. Ik verlangde naar die rust en ruimte: geen haast, geen volle agenda, geen druk om op de hoogte te moeten zijn van alles. Ik leef niet meer om te werken.”

Waarom wilde je een boek schrijven over minimalisme?
“Ik praatte bij mijn uitgever over een reisboek, maar toen iemand aan de vergadertafel zei dat ze op zoek was naar een huis met een rommelzolder, kwam het gesprek hierop. Tijdens mijn reizen ontdekte ik dat ik me in minimalistisch ingerichte hotelkamers heel fijn voelde. Afgemeten en opgeruimde interieurs, functioneel design en genoeg, maar niet te veel meubels. Dat wilde ik thuis ook: leven alsof je op vakantie bent, met alleen spullen die essentieel zijn. Omdat je dan niet eens een rommelzolder nodig hebt en je huis kalmte en rust uitstraalt, maar ook omdat je er tijd voor terugkrijgt. Er is dan namelijk geen troep die opgeruimd moet worden, een afwas die gedaan moet worden of stapels boeken die nog gelezen moeten worden. Niets wat je thuishoudt, dus.”

Zo leefde je niet altijd: vooral in je beginjaren bij BNN was je alleen maar aan het werk. Hoe heb je je levensstijl omgegooid?
“Dat was een proces van een paar jaar – ik ben er nog steeds mee bezig. Maar ik denk dat het begon met de vraag wat ik elke week wil doen wat niet met mijn werk te maken heeft. Ik wilde mijn kinderen niet gehaast van school halen, meer tijd hebben voor hobby’s en zeker een of twee keer per week met vrienden uit eten. Stoppen met mijn hoofdbaan was de meest rigoureuze stap die ik daarvoor nam. Verder heb ik onnodige uitgaven geschrapt: we zijn verhuisd naar een huis met een minimale hypotheek, ik nam een goedkoper sportschoolabonnement, nam goedkopere verzekeringen en mijn haar wordt tegenwoordig geknipt door een vriend die in de bouw werkt. Ook heb ik veel weggedaan. Vorig jaar heb ik mijn boeken nog opgeruimd. Ik had er driehonderd en bewaarde alleen de exemplaren die ik mooi vond en nog eens wilde lezen. Er bleven er veertig over.”

Je geeft een Marie Kondo-achtig advies: je moet je afvragen of je nog blij wordt van je spullen.
“Klopt, maar het is geen opruimboek – ik leg niet uit hoe je handdoekjes moet opvouwen. Toch is die vraag belangrijk. Een vrouw die honderd paar hakken heeft, maar de meeste nooit draagt omdat er nooit een gelegenheid voor is en omdat ze pijn doen, wordt niet écht blij van die enorme collectie.”

Mis je weleens dingen die je hebt weggegooid?
“Nee, want je moet geen spullen weggooien als je daar verdrietig van wordt. En ik ben ook niet van de school van minimalisten die zelfs nog fotoboeken digitaliseren zodat alle foto’s op één stickie passen. Mijn boek gaat niet over ontspullen, maar over beter nadenken over wat je echt nodig hebt. Zo heb ik weinig kleren nodig – alles wat ik heb past in één koffer, wat kiezen makkelijk maakt, en ik heb al anderhalf jaar niets nieuws gekocht. Maar ik ga wel op vakantie en uit eten.”

Vallen vliegreizen te rijmen met een minimalistische levensstijl?
“Ik vind van wel. Autorijden trouwens ook. Als de grote bedrijven morgen groene alternatieven doorduwen, is het een ander verhaal. Maar op dit moment heb je vaak die keuze niet. Er zijn genoeg andere dingen die je kunt doen om het milieu te ontlasten: stoppen met vlees eten, minder spullen kopen en kiezen voor kwaliteit in plaats van kwantiteit. Geen Actiontroep meer je huis in slepen.”

In je boek zeg je dat veel mensen koopverslaafd zijn. Was jij dat ook?
“Nee, maar ik heb mezelf er wel op betrapt dat ik veel onnodige, nutteloze dingen heb gekocht. Kleding, huishoudelijke apparatuur, souvenirs die ik meenam in de eerste jaren van 3 Op Reis. Ik zeg dit niet met een belerend vingertje, maar zodra we een aanbieding zien, gaan we ervoor. Een tientje vinden we geen geld, twee voor de prijs van één lijkt te mooi om te laten liggen. Ook al geven we daarmee meer geld uit dan we wilden en blijven we maar kopen.”

Hoe ziet jouw huis eruit?
“Rustig. Vrienden die mijn huis al een tijd niet gezien hebben en langskomen, zeggen weleens: ‘Jeetje, wat is het leeg, hier komt zeker nog een kast?’ Haha. Ik denk dat er nog wel winst te behalen is, maar zonder al te veel over mijn vriendin te praten: niet iedereen is minimalist. Ons huis is heus weleens een bende, want er lopen twee kleine kinderen rond. Maar ze hebben weinig speelgoed – en vijftien dingen zijn ’s avonds een stuk sneller opgeruimd dan tweehonderd. Laat ik vooropstellen dat ik geen specialist ben in het vaderschap, maar kinderen hebben niet veel spullen nodig. Van meer speelgoed worden ze zelfs minder creatief, blijkt uit onderzoek. Inmiddels weten vrienden en familie ook dat ze beter gezamenlijk één verjaardagscadeau kunnen kopen.”

Ga je ooit weer iets doen op televisiegebied?
“Zeg nooit nooit, maar op dit moment zie ik het niet gebeuren. Af en toe voel ik de wens om weer te gaan regisseren of denk ik na over formats, maar ik vind het prima zoals het nu gaat.”

Dennis Storm: Weg ermee, uitgeverij Spectrum, €14,99

Het Parool, 18 mei 2018